| Главная » Файлы » Материалы пользователя [admin] | [ Добавить материал ] |
| В разделе материалов: 1756 Показано материалов: 501-510 |
Страницы: « 1 2 ... 49 50 51 52 53 ... 175 176 » |
|
Абылай (Әбілмансұр) хан — (1733—1737) билік құрған. Абылай хан (1711-1781) Қазақ Ордасының ханы, қазақ мемлекетінің тарихындағы аса көрнекті мемлекет қайраткері, арғы тегі Жошы хан, бергі бабалары қазақ ордасының негізін салған Әз-Жәнібек, одан соң еңсегей бойлы ер Есім хан, Салқам Жәңгір хан. Абылай – Жәңгір ханның бесінші ұрпағы, Рахметтің досы. Жәңгір ханның Уәлибақы, Тәуке деген екі ұлы болады. Жәңгір қайтыс болып, таққа Тәуке отырғанда Уәлибақы хандыққа өкпелеп, Үргенішті билеген нағашы атасы Қайып ханның қолына барады. |
|
ҚР ӘҚБтК 44 бабының 1 тармағына сәйкес әкімшілік жаза – бұл әкімшілік құқық бұзғаны үшін заң бойынша өкілетті сот, орган (лауазымды тұлға) қолданылатын және ҚР ӘҚБтК осындай құқық бұзушылық жасаған тұлғаның құқықтары мен бостандықтарынан айыру немесе шектеу көзделген мемлекеттік мәжбүрлеу шарасы болып табылады. Әкімшілік жазалар әкімшілік бұлтартпау шараларымен өте ұқсас болып келеді, өйткені оларды мәжбүрлеу шараларын қолдану негіздерінің ортақтығы біріктіреді, сондай – ақ осы мәжбүрлеу шараларының ортақ мақсаты - жаңа құқық бұзушылықтардың алдын алу болып табылады. Бірақта, әкімшілік бұлтартпау шаралары жазалау шаралары болып табылмайды және олар, ең бастысы, құқық бұзушылықты тоқтатуға және құқық бұзушыны жасаған құқық бұзушылық сипатына сәйкес жауапкершілікке тарту мүмкіндігінне бағытталған. Әкімшілік бұлтартпау шаралары көбінесе әкімшілік жаза шараларын қолданудың алғы шарты болып табылады. |
|
2000 жылғы есеп бойыншы жер шарында 870 000 адам асқазан рагымен ауырады деп тіркелген. Оның үлесіне барлық қатерлі ісіктердің 8,7% кіреді. Ең үлкен ауру көрсеткіші Жапонияда еркектер арасында 69,2%; әйелдерде 28,6% ( әр 100 000) адамға шаққанда), ең төменгі көрсеткіш Солтүстік Африкада болды. Қазақстанның Солтүстік облыстарында ол кең көп тараған. Мысалы: Павлодарда, Қостанайда, Қарағандыда. |
|
Таң бозынан ояна сала жертөленің төбесін ала орналасқан жалғыз терезеге көз салған. Әйнектің арғы жағынан ақ сәлделі ата қол бұлғап шақырып тұрғандай болды. «Соңғы таңым». Неге екенін, ойына алғаш түскен сөз - осы. Күндегі әдетінше киімін жүре іліп тысқа беттеген, алдынан қаракөлеңке ағып өтті. Соңғы әлетте осы бір елеспен жиі жолығысып қалатынды шығарып жүр. Сол құрығырдың ажал екенін сезсе де, сезбеген түр танытқансиды. Жо-жоқ, өлімнен үріккені емес, әке-шешесінен бірдей айырылып, мылқау ғұмырды еншілегелі ол өзін осы үкімге қиып қойған. Ләм дегенін естіген жан жоқ. |
|
Штутградтық жас суретші әйелдің алғашқы көрмесінде бір сыншы: - Сіз шынымен де таланттысыз. Бірақ туындыларыңызда тереңдік жетіспейді, - деді. Сыншының ешқандай алабөтен ойы жоқ еді. Жас әйел оның не айтқысы келгенін ұққан жоқ, тіпті бұл сөзді ұмытып та кетті. Бірнеше күннен кейін жергілікті газетте сол сыншының мұның шығармашылығына қатысты жазған рецензиясы жарық көрді. Онда «жас суретшінің дарыны мол, туындылары да бір қарағанда көз тартарлық, бірақ өкінішке орай, тереңдік жоқ» деп жазылыпты. Әйел ойға кетті. |
|
Желді күні сабағынан дір-р-р етіп үзіліп түсіп, көкке ұша жөнелген жап-жасыл жапырақ боп елестейді ол маған. Жер бетін он тоғыз-ақ жыл мекен етіп, жаны жаннаттан орын алғаны болмаса, ол өмірді сүйетін. Менің мұңнан арылмайтын өлеңдерімді оқып отырып, «осы қызыл-жасыл әлемдегі қоп-қоңыр түсті сен қайдан көріп қала қоясың?» деп кінәлаушы еді. Жер бетіндегі пенделік пен арамдық-қулық атаулыны жүрегіне жақындатпаған күйінде о дүниеге озды ол. Менің аяулы досым Айымгүл... |
|
Біз шипажайдағы қонақ үйде таныстық. Фойеде ылғи жастар шулап жүретін де, ол бір бұрышта ешкіммен әуресі болмай кітап оқып отыратын. «Әне, әне мұз адам» деп сыбырлады жанымдағы құрбым. Түс ауса да маған оның жанында қысқы таңның салқын лебі есіп тұрғандай көрінді. Мен онда Мұз адам дегеннің кім екенін, қандай болатынын білмейтін де едім. Құрбым осындай ныспыдағы тірлік иесінің барын жақында ғана естіген екен. «Бәлкім шынымен мұздан жаралғасын да солай атайтын шығар» деді тағы ол, тап елес әлде жұқпалы ауру туралы айтып тұрғандай үрке. |
|
- Ана самаурынның тогын былай-былай орап, беліне байлап қойса, жақсы болады. Әйтпесе тез бұзылады. Мен саған айтып тұрмын ғой. Неге тыңдамайсың? Шелегін қолына қыса ұстаған күйі мал қораға бет алған көрші апа өз-өзімен осылай сөйлесіп бара жататын. Тіпті айтпайтын әңгімесі жоқ. Қашан көрсең мәз, екі езуі екі құлағында. Ен даладағы екі үй сол кісінің айқайлап айтқан әңгімесі мен сақылдаған күлкісіне толып жатушы еді. Бізге бәрі қызық. Ол кісінің қораға дейін қандай, сиыр сауып отырғанда қандай, мал жайғағанда қандай әңгіме айтатыны. Күнұзын жағы жабылмайды. |
|
Ой, ол қандай көрікті десеңізші! Қандай сымбатты! Қандай сезімтал, тұнған талант! Менің күйеуім! Күнім менің! -Мен сені сағындым, қымбаттым! Қашан келсем де үйде болмайсың. Қайда жүрсің? Жұмыста? Сол бір дүкенде ертеңнен кешке дейін қалай отырасың? Бір керемет бутик не фирмалық салон болса бір сәрі. Қайдағы? Құнсыз шүберек сататын адам барғысыз лашық. Таныс біреу-міреу көріп қойса не етесің? Иә, білем, менің таныстарым ондай дүңгіршектерге бас сұқпайды. Бірақ кенет... Ұйқыдан ояна сала сені көргім келеді. Менің төсегіме кофе әкелсең ғой... Біз бірге тамақтанар едік. Осы бір дүкеннің саған не қажеті бар? Жалақы? Әй, білмеймін. Жақсы бутикте тұрсаң ғой, бұдан да жоғары ақы алар едің. |
|
«Қырсық қырық ағайынды» дейді халық даналығы. Ал егер бір айналдырғанда шыр айналдырса-шы? Бұл ешқандай даналық емес! Құрбыммен сөзге кеп қалдым, ілгегім түсіп қалды, қоғамдық көлікке міне қойып ем, тіпті де көргім келмеген ескі танысыммен жүздестім, тісім ауырды, жаңбыр жауып кетті, таксиге отырғам, жол-көлік оқиғасы боп, тығынға тіреліп қалдық. Мұндай жағдайда қайткен болар едіңіз? Бәле жабысты – дарбазаңды аш та, күтіп ал демекшісіз бе? Сіздің осылай қыларыңызға сенімдімін. Өйткені мұның да өз даналығы бар. Сондықтан да менің жұртпен бірден тіл табысып кетуім екіталай. Кейде кәдімгі есік алдында тапталып жататын кілемшеге айналып кетсем ғой деп армандаймын. Өмір бойы өзіңді қапталға таста! |
