| Главная » Файлы » РЕФЕРАТ » Барлық реферат | [ Добавить материал ] |
| В категории материалов: 2396 Показано материалов: 1171-1180 |
Страницы: « 1 2 ... 116 117 118 119 120 ... 239 240 » |
Сортировать по: Рейтингу
|
—Неткен бақытсыз едім.... (Бір қызығы, бұл туралы ешкім олай ойлай алмайды.Оған себеп те жоқ емес. Қашан көрсең өзіне ғана жарасатын жазық маңдайын көлеңкелей беретін балапан шаштарын бір жақ құлағына қыстырған күйі мәз-мәйрам қалыпта.Тіпті тап қазір бар дүниені өрт алып кетсе де бәрібір дерсің.) —Ей,тәйірі, сол да сөз боп па? |
|
— Сағаттың тілі нешені соққанын айтып жіберіңізші... — Тоқтап қалған... Күлкім келді. «Сағат неше болды екен. Мәдина бүгін де келмейтін болды-ау». Күн ысып кетті. Орталық паркте қол ұстасқан қыз-жігіттер көп болушы еді. Бүгіндікке бірлі-жарым ғана жұп ұшырасты. Әдеттегіндей тоқтатып алып, бақытты болуларын тіледім. Бірі бес жүз теңге, енді бірі мыңдықты аямады. Әйтеу, қолымды ешқайсысы да бос қайтарған жоқ. Тапқан ақшама әдемі бір роза сатып алдым. — Қандай кітап оқып отырсыз? |
|
— Сіз менің періштемсіз... Ол әне бір жылы Текес бойына құм алуға барған-ды. Жүк машинаны құмға батып кетпейді-ау деген жерге тоқтатқан да, сусылдаған құмды тией берген. Бір мезетте күрегі атам заманғы мүрденің бетін ашып жіберген-ді. Адам сиятындай үңгір жасады да, ақымның ішіне қарғып түскен. Қолына қараңғы да кең қабірдің ішінен алдымен жез шәйнек ілінді. Оны сәуле төгілген үңгірдің өзі ашқан аузынан асырып лақтырып жіберді. Тағы қарманып еді алақанына алтын белдік түсті. |
|
Бүгін ағаң Әлім ағаң басқа қырынан танылады. Сенің ағаңа деген көзқарасың жүз пайызға өзгереді. Ақиқат ашылып, қарындастық махаббатың жиіркенішке ұласады. Ал, бұл қырымнан танылмайын десем, бәрібір де болашақта шындық деген «Құдай» келіп, бет пердемді жұлып алады. Шымылдықтың ар жағына жасырынған Шындықтың кіп-кішкене «Ар» деген жаратылысы шыбын боп көкке өрлейді. Сен сол сәт мені мүсіркеп қарап тұрасың. Жер шұқылап кетер едім. Ол кезде екеуміздің де ұғымымызда «жер» деген жаратылыс болмайды. Рухымыз ғана беттеседі. Ардан айрылған Рухтан не пайда, тәйірі?! |
|
— Бұл көктем өзгеше-ә? — Өйткені, сіз барсыз... — Қысы да өзгеше болыпты-ау, ызғарсыз... Күліп жібердік. Шылым тұтаттым. — Тағдыр бізді шылым етіп шегіп тастай салады деген мәтіндегі өлең кімдікі еді? Иығымды қоқаң еткіздім. «Білмеймін.» Түннің құшағында тек екеуміз ғана бармыз. Мейрамыңа тарту еткен ал қызыл гүлдер жатақхана есігіндегі вахташы апайдың қолында қалған еді. |
|
Өткен ғасырда болған оқиға. Бұл ғасырда да болуы бек мүмкін. Ол жанжарын іздеп жүріпті-мыс. Жігітағасы. Жасы жиырманың екеуінде. Мінген жарау аты шалдығып, «далаға қонғанша, молаға қон» деген өсиет бойынша қарасы мол қорымға түнеген. Түнде түс көріпті. Түсінде аян беріліп, Бәленшекенің бесігіндегі сәбиімен некелесетінін біліпті. Бәленшекенің үйіне барса, әйелі қыз босанған екен. Түнде сол үйге құдайы қонақ болыпты. Жиырма екідегі тепсе темір үзер соқталдай жігіт, бұл қызды күте алмайтынын біліпті. Солайша, Жаратқанның жазуына қарсы келіп, бесіктегі сәбидің жүрегіне пышақ ұрып қашып кетіпті. Одан соң, одан соңғы әңгімені кейін айтайын. Автобус іші... Қапырық. Ән. Әуен. Сапырылысқан халық. Алматы. |
|
Алматы түні. Суық. Пальтосының жағасын көтеріп алған жігіт такси ұстап тұр. «Сен мені сағынбайсың ба?» Бұл әуеннің иірімдеріне келген тұста бар дауысын салып, нақышына келтіріп айтуға тырысады. «Сен м-ен-і са-ғын-ба-йсың ба?» — Ой кешіріңіз? Театрға екі жүз теңге. — Отыр. |
|
Тас ұйқыда мастығы буып, бастырылып қалыпты. Басын әрең көтерді. Кенезесі кеуіп жатыр екен. Сүйретіле тұрып, ас бөлмеге барды. Май сіңіп қалған үстел нан қоқымдарынан көрінбей, жүрек айнытады. Жуылмаған ыдыс-аяқ тау болып үйіліп жатыр. Майлық көгеріп кеткен. Сағат тілі тоқтап қалғалы қашан. Уақыт та сонымен бірге тоқтағандай... Қай ай, қай күн екенін есіне түсіре алмады. Әйтеуір даланың жылымық таңы есінде. Терезенің ар жағы түн, көзге түртсе көргісіз қараңғылық, бер жағы тозақ. |
|
Екеуміз оқыста бағдаршам түбінде жолықтық. Жұрт аяғы басылып қалған сәт еді. «Аға...» деп менен бір көшені сұрадың. Сауалыңның соңын естімеген едім, сенің Айдың өзі қызғаныш туғызып, Күн көзін алмай қарайтын нұрлы жүзіңе байланып қалғанмым. Сен мендегі бір түрлі сезімді аңғардың да, бірден бағдаршам көрсеткен жасыл түске өте бердің. Бағытым басқа еді. Бірақ соңыңнан бірге ердім. |
|
Санамды өлім торлап алды. Қалай өлем? Асылып па, әлде жүрегіме пышақ сұғып алсам ба екен? Жоқ, бәлкім машинаммен құйындай құйғытып келіп бір ғимаратқа соғармын а? Білмеймін, білетінім әйтеуір өлуім керек. Үйдегі ұрыс-керіс, жанжал, таусылмайтын дау мені әбден мезі етті. Қазір тек өлім туралы ойлайтын болдым. Өлім. О, Құдірет. Бұл жалғанда жер басып жүргім келмейді жаным. Ешкімді көргім де келмейді. Жалықтым, бәрінен шаршадым. Жерініп біттім. |
